Ιστοχώρος πολιτικής ανάλυσης και διαλόγου
Tου Γ.Παπασιδέρη
Το 476 το Δυτικό Ρωμαϊκό Κράτος κατέρρευσε από τις βαρβαρικές εισβολές. Επί αιώνες στα σύνορα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας συνωστίζονταν ασιατικά βαρβαρικά φύλα,τα οποία απωθούσαν οι ρωμαϊκές λεγεώνες. Ήδη είχε αρχίσει η σταδιακή ειρηνική διείσδυση βαρβαρικών πληθυσμών,οι οποίοι εισέρχονταν στην Αυτοκρατορία ως λαθρομετανάστες ή μισθοφόροι. Τελικώς,οι πιο πολεμοχαρείς βάρβαροι κατέλυσαν και τυπικά την ρωμαϊκή κρατική οντότητα και η Δυτική Ευρώπη βίωσε χίλια χρόνια σκότους.
*Του Χρήστου Σ. Λυντέρη
Όταν αποκαλύφθηκε η συμμετοχή του σε αξιόποινες πράξεις, ο Ιταλός Πρωθυπουργός Σύλβιο Μπερλουσόνι, έκανε ό,τι συνηθίζουν να πράττουν όσοι νομίζουν ότι διαθέτουν ισχυρή και ανεξέλεγκτη εξουσία : επιχείρησε και πέτυχε την ψήφιση νόμου που προέβλεπε την ποινική ασυλία του. Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου
*
Του Δημήτρη Κάζη
H Τουρκία ανταποκρινόμενη στις απαιτήσεις και τις εξελίξεις του διεθνούς περιβάλλοντος, τα τελευταία χρόνια έχει αναπτύξει ένα νέο δόγμα εξωτερικής πολιτικής δίνοντας έμφαση στον περιφερειακό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει. Με τη νέα, ανεξάρτητη προσέγγιση που ακολουθεί στην εξωτερική πολιτική, η Τουρκία έχει κάνει εμφανή τη φιλοδοξία της να θέσει η ίδια την πολιτική ατζέντα για τη δική της περιοχή. Σύμφωνα με τη νέα κυβέρνηση του ΑΚΡ και του αρχιτέκτονα του νέου δόγματος Αχμέτ Νταβούτογλου – ανώτατου σύμβουλου εξωτερικής πολιτικής και υπουργού Εξωτερικών από τον Μάιο του 2009 – η Τουρκία βρίσκεται στη μοναδική θέση να διαδραματίσει έναν εποικοδομητικό ρόλο στη διεθνή πολιτική, λόγω των αλληλοεπικαλυπτόμενων γεωπολιτικών γραμμών που ενώνουν Ευρώπη – Ασία και της πολιτιστικής συγγένειας της με τους ανατολικούς και νότιους γείτονες της Ε.Ε, καθώς και με την ίδια την Ε.Ε. Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου
*Του Μελέτη Μελετόπουλου
Στο προεκλογικό debate ετέθη στον ελληνικό λαό εκ μέρους μεν του Κ. Καραμανλή η ζοφερή προοπτική της λιτότητας και των αυστηρών μέτρων ως αντίδοτο στην οικονομική κρίση, από δε τον Γ. Παπανδρέου η προοπτική της συνέχισης του υπερκαταναλωτισμού, «με δάνειο αν χρειαστεί».
Και οι μεν «υπεύθυνες» εξαγγελίες Καραμανλή είναι αυτόχρημα άκυρες, διότι ο πρώην πρωθυπουργός είχε στην διάθεσή του μία ολόκληρη πενταετία για να ανασυγκροτήσει την οικονομία, αλλά αδράνησε. Οι δε αισιόδοξες εξαγγελίες Παπανδρέου ήδη εξατμίζονται εν μέσω δημοσιονομικής κατάρρευσης, διότι τα δανεικά αναγκαστικά θα τροφοδοτήσουν τις πληρωμές συντάξεων και μισθών του δημοσίου και άλλες επείγουσες ανάγκες, αμφίβολο δε είναι αν θα αποφευχθεί τελικώς η ολοκληρωτική χρεωκοπία.
Άρθρο του Μελέτη Μελετόπουλου, προέδρου των Δημοκρατικών στην Ελευθεροτυπία
Η Ελλάδα, μέλος του ευρωπαϊκού κόσμου, οφείλει να σέβεται τη διεθνή νομιμότητα και τις διακρατικές συμφωνίες και συμβάσεις, να υποστηρίζει την αρχή της καλής γειτονίας και της ειρηνικής συμβίωσης.
Ταυτόχρονα, οφείλει να προασπίζει μέχρι κεραίας την εθνική της κυριαρχία. Αυτή είναι η στάση ενός σύγχρονου κυρίαρχου κράτους.
Η νοτιοανατολική Ευρώπη περί το 1340
*Του Μελέτη Μελετόπουλου
Επειδή τα γεωπολιτικά δεδομένα παραμένουν διαχρονικά αμετάβλητα, το μόνιμο πρόβλημα της Ελλάδας από την εποχή του Ομήρου είναι η θέση της. Που την καθιστά ευάλωτη σε εξωτερικές πιέσεις από τα τέσσαρα σημεία του ορίζοντα. Επομένως, το βασικό ζήτημα στην Ελλάδα είναι η συνεχής αντίσταση και ικανότητα αντιμετώπισης, με πολιτικά ή στρατιωτικά μέσα, των εισβολών, επεκτατισμών, αμφισβητήσεων που προέρχονται από γειτονικούς λαούς. Αποτέλεσμα: οι εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις κρίνονται πρωτίστως από τα εθνικά θέματα, δηλαδή την ικανότητα της εκάστοτε Ελληνικής ηγεσίας να προασπίσει την εθνική ανεξαρτησία.
Πριν από τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, πολλοί ενεργοί πλην απογοητευμένοι προοδευτικοί πολίτες, σκέφτονταν φωναχτά, ότι η διαβλεπόμενη τότε επικράτηση του ΠΑΣΟΚ θα επερχόταν εξαιτίας της αποκόλλησης του “μεσαίου χώρου” από τον Καραμανλή και την μετακίνηση του στο ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου, ως πράξη επιλογής της μόνης εναλλακτικής λύσης στα ερείπια που άφηνε πίσω της η -όπως αποκαλύπτεται καθημερινά- απίστευτης ολικής αποδόμησης του κράτους “διακυβέρνηση” Καραμανλή.
Οι εκλογές έγιναν, το ΠΑΣΟΚ κατέγραψε μια πολύ μεγάλη νίκη και ο νέος πρωθυπουργός ξεκίνησε την θητεία του αιφνιδιάζοντας θετικά τους μέχρι εχθές απογοητευμένους, αφενός προχωρώντας σε πρωτοφανείς θεσμικές τομές, όπως η ίδρυση ξεχωριστού υπουργείου περιβάλλοντος, όπου συμπεριλήφθηκε και η ενέργεια, αφετέρου εξαγγέλλοντας για πρώτη φορά διαδικασίες απομάκρυνσης -έστω και μερικής- από τα κομματικά τείχη, προκηρύσσοντας τις θέσεις γενικών γραμματέων και περιφερειαρχών στο διαδίκτυο.
Του Αιμίλιου Κωστόπουλου*
«It’s the economy, stupid». Αυτό το σύνθημα συντρόφευσε τον Clinton στην πρώτη του εκλογική νίκη, επί του πατρός Bush, εν έτει 1992. Μα δε θα έπρεπε και εμείς εν Ελλάδι να αναλογιστούμε τι διακυβεύεται στις εθνικές μας εκλογές, για ποιο πράγμα πρέπει ακριβώς να μας πείσουν ότι θα εργαστούν τα επικοινωνιακά και λοιπά επιτελεία των γόνων των πολιτικών μας δυναστειών; Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου
*Του Κώστα Μ. Σταματόπουλου
Η απείρως φτωχότερη μετεμφυλιακή Ελλάδα κι ιδιαίτερα η πολιτισμικά χρυσή δωδεκαετία 1955 – 1967, στην οποία η Χούντα των συνταγματαρχών έδωσε βίαιο τέλος, ανέδειξε σε όλους σχεδόν τους τομείς μεγάλους καλλιτέχνες, δημιουργούς ή ερμηνευτές, χάρη στους οποίους για τελευταία φορά έως τα τώρα, ο Ελληνισμός επέτυχε να μετενσαρκώσει σε νέες υψηλές αισθητικές μορφές την πανάρχαιη ουσία της πολιτιστικής του ιδιοπροσωπείας, πλάθοντας έργα στιβαρά και ευαίσθητα, πρωτότυπα και συνάμα παραδοσιακά, κοσμοπολίτικα κι ωστόσο βαθύτατα ελληνικά, που συγκίνησαν την οικουμένη. Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου
*Του Δημήτριου-Ανδρέα Νεζερίτη
Την δεκαετία του ’70, ο τότε Πρωθυπουργός Κ.Κ., ερωτώμενος για την κατάσταση στην Ελλάδα, συνήθιζε να απαντά «Έξω πάμε καλά». Σήμερα δεν έχουμε ούτε αυτή τη παρηγοριά.
Και είναι πραγματικά εντυπωσιακό το γεγονός ότι, παρόλο που οι μεγάλες επιλογές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής δεν αμφισβητούνται πια από την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού πολιτικού κόσμου, η ομοψυχία αυτή δεν μεθερμηνεύεται σε ενιαία δράση για την καλύτερη και αποτελεσματικότερη προώθηση των ελληνικών συμφερόντων. Αντίθετα, είναι εντυπωσιακό πόσο λίγο δεκτικοί είναι οι τρίτοι στα επιχειρήματα για το δίκαιο πολλών ελληνικών θέσεων, τις φορές που αυτά προβάλλονται. Δεν έχουμε παρά να κάνουμε ένα σύντομο απολογισμό. Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου
Δούρειος Ίππος 